ما مسئول نفهمیدہ شدن توسط دیگران نیستیم!

بلہ ممکن است دیگران رفتار ما را نفهمند، اما چہ باید کرد؟!

اگر دیگران انتظار داشتہ باشند کہ فقط کارهایے انجام دهیم کہ آنها بفهمند و تصمیم هاے بگیریم کہ آنها دلیلش را درک کنند، یعنے عملاً انتظار دارند آنگونہ کہ آنها زندگے کردہ اند زندگے کنیم!

بگذار بگویند غیرمنطقے هستیم یا ضد اجتماعے هستیم، اما بہ این مے ارزد کہ خودمان باشیم. 

تا زمانے کہ رفتار ما و تصمیم هاے ما بہ کسے آسیبے نمیزند ما توضیحے بہ کسے بدهکار نیستیم.

چقدر زندگے ها کہ با این توضیح خواستن ها و تلاشهاے بیهودہ براے قانع کردن دیگران بر باد رفتہ اند.

اریک_فروم 

- وابستگی غیر واقع بینانه به دیگران: افراد افسرده عزت نفس خود را به شدت وابسته به تایید دیگران می دانند.

- برخوردار نبودن از سیستم حمایت اجتماعی: افراد مستعد افسردگی بیشتر درونگرا و منزوی هستند. آنها از مهارتهای لازم برای حفظ روابط حمایت کننده استفاده نمی کنند.

- افراد افسرده ذهن خود را با مسایل منفی مشغول می کنند. آنها زمان زیادی را صرف یادآوری موارد منفی زندگیشان می کنند 

- آسیب پذیری کمال گرایانه: افراد افسرده اصرار دارند که کامل باشند و چون کامل نیستند، خود را بی ارزش و زندگیشان را بیهوده تلقی می کنند.

- کنترل بیرونی: افراد افسرده فکر می کنند رویدادهای مهم زندگیشان خارج از کنترل آنهاست.

افراد افسرده، خود را ناتوان و درمانده می کنند، زیرا بسیاری از موقعیتها را ناخوشایند در نظر می گیرند. وقتی رویداد ناخوشایندی خارج از کنترل شما است به نفعتان است که حقیقت را قبول کنید. خودخوری کردن درباره رویدادی که نمی توانید تغییرش دهید هیچ نتیجه ای ندارد. [1]

خدایا به ما رحمت عطا کن تا چیزهایی را که نمی توانیم تغییر دهیم، با آرامش بپذیریم، شهامت عطا کن تا چیزهایی را که باید تغییر یابند، تغییرشان بدهیم و خرد عطا کن تا بین این دو تمایز قایل شویم. 


پی نوشت :
1- کلینکه، کریس ال، مهارتهای زندگی، ص 149-151

منبع

1. ترس احساسے خاص است . ما از سگ مے ترسیم ، زیرا روزے سگے بہ ما حملہ کردہ است . 

2. اضطراب یک ناراحتے است کہ ممکن است در نتیجہ ے هر عاملے فعال شود یا براے مدتے تسکین یابد ، اما همیشہ از احساس " نا امنے فراگیر " کہ فرد در زندگے احساس مے کند نشأت مے گیرد . 

میزان ناامنے و اضطرابے کہ گرفتارش مے شویم ، عمدتا تابع گذشتہ ے فرد است . هرچہ محیط زندگے کسے پریشان تر و خانوادہ و محیط فرهنگے اش مشکل دارتر باشند ، جریان آزاد اضطراب بیشتر تولید خواهد شد . 

طبیعت و ویژگے ضربہ ے روحے کہ بہ فرد وارد مے شود در هر شخص نسبت بہ شخص دیگر متفاوت است . 

3. از سوے دیگر " نگرانے " در همہ ے ما وجود دارد و نتیجہ ے " شرایط بے ثبات  " انسانے است .

شاید نگرانے را بتوان بہ عنوان اضطراب وجودے تعریف کرد ؛ بہ این معنا کہ ما حیوانے هستیم کہ مے فهمیم بہ چہ رشتہ ے نازکے آویختہ ایم .

جیمز_هالیس 

https://telegram.me/zehnearam

چگونہ_خود_را_رها_کنیم؟

رها مے شویم، وقتے نیاز بہ کنترل کردن دیگران را از دست مے دهیم، وقتے بہ افراد دیگر اجازہ میدهیم آن کہ هستند باشند و بہ خود واقعے مان اجازہ مے دهیم آن چہ هست، باشد. 

زمانیکہ درصدد دفاع از نقطہ نظر خود بر نیائید، رها مے شوید. وقتے دیگر از کهن الگوها استفادہ نکنید و یا نسبت بہ کسانے کہ نمے شناسید ابراز نفرت نکنید، رها مے شوید.

زمانیکہ اجازہ نمے دهید تکانہ هاے خشم و ترس را دنبال کنید، وقتے از موضع تواضع و نہ دشمنے و ستیزہ جویے با ملایمت قدم برمے دارید، نہ غرور، 

وقتے صحبت هاے شما روح افزاست نہ سرزنش آمیز,؛ وقتے انتخاب مے کنید فقط { تجلے عشق} باشید...

دیپاک_چوپرا

https://telegram.me/zehnearam

ابراهام_مازلو مے نویسد:«داستان نژاد بشر داستان زنان و مردانے است کہ

خودشان را دست کم مے گیرند»

اکثر مردم بہ دلایل ترس بہ چیزهاے کمتر از

شایستگے خود قانع مے شوند.

در شغلے کہ خواستارش نیستند خواهند ماند.بہ رابطہ اے کہ در آن احساس خوشبختے نمے کنند ادامہ مے دهند عاداتے دارند کہ براے سلامتے شان متناسب و مطلوب نیست.

پول و دارایے شان را در مواردے سرمایہ گذارے مے کنند کہ در موردش اطلاعات کافے ندارند و حتے بعد از اینکہ متوجہ اشتباهشان مے شوند پولشان را در آنجا نگہ مے دارند.

اگر از هر قسمتے از زندگے یا از جایگاہ فعلے تان راضے نمے باشید بہ خاطر داشتہ باشید کہ همیشہ مے توانید بهایے را براے آزادیتان بپردازید و خوب مے دانید این ها چیست؟!

قدرت_برنامہ_ریزے

برایان_تریسے 

https://telegram.me/zehnearam

الهی!به مردان در خانه ات
به آن زن ذلیلان فرزانه ات !

به آنان که با امر «روحی فداک»
نشینند و سبزی نمایند پاک 

به آنان که از بیخ وبن زی ذیند
شب و روز با امر زن میزیند

به آنان که مرعوب مادر زنند
ز اخلاق نیکویش دم میزنند

به آن شیر مردان با پیشبند 
که در ظرف شستن به تاب و تبند

به آنان که در بچه داری تکند
یلان عوض کردن پوشکند

به آنان که بی امر و اذن عیال نیاید
در از جیبشان یک ریال

به آنان که با ذوق وشوق تمام
به مادر زن خود بگویند: مام

به آنان که درگیر سوزن نخند
گرفتار پخت و پز در مطبخند

به آن قرمه سبزی پزان قَدَر
به آن مادران به ظاهر پدر

الهی!به آه دل زن ذلیل
به آن اشک چشمان"ممد سبیل"

به تنهای مردان که از لنگه کفش
چو جیغ عیالان شد بنفش

که ما را بر این عهد کن استوار
از این زن ذلیلی مکن برکنار

به زی ذی جماعت نما لطف خاص 
نفرما از این زندگی ماراخلاص

سعید سلیمان پور

تنظیم تربیتی

دکتر پورحسین، دانشیار دانشکده روان‌شناسی و علوم‌تربیتی درباره فضای تک بعدی تک فرزندی می گوید:«تک فرزندی موجب ایجاد فضای تک بعدی و یک‌نواخت در خانواده می شود. در دهه‌های گذشته وضع بزرگ شدن فرزندان در خانواده طوری بود که کودکان در خانواده و هنگام بازی، تعامل و ارتباط مناسبی با هم برقرار می‌کردند. گاهی او با دیگری درگیر می شد . گاهی دیگری با او. همین برخوردها، بچه ها را از نظر تربیتی تنظیم می کرد که چگونه عمل کنند و چگونه رفتار خود و دیگران را اصلاح کنند. اگر شرایط و اقتضائات به گونه ای شود که فرزندان در خانه با همسالان خود و در کنار آن ها بزرگ شوند، تنظیم تربیتی بهتری اتفاق می افتد. این مسئله از نظر علمی ثابت شده است. در واقع، داشتم برادر و خواهر به دلیل ایجاد تعادل رفتاری و برخوردی، نقشی تعیین کننده در رشد مناسب و استاندارد کودکان دارد».

با نگاهی دیگر، فرزندانی که برادر یا خواهر کوچک تر دارند، والدین خود را در تربیت این فرزندان کوچک‌‌تر یاری کرده و در واقع از سنین کودکی در مسیر یادگیری و کسب تجربه قدم گذاشته اند و مشکلات را به صورت ملموس حس کرده و در سنین بالاتر به راحتی از پس حل آن برمی‌آیند.

کودک ناتوان؛ نتیجه فرزندسالاری

قدرت تحمل فشارهای روحی و روانی در تک فرزندان نسبت به کودکان دیگر کمتر است. والدین تک فرزند معمولا مراقبتی افراطی از فرزند خود دارند و بدین ترتین با در پیش گرفتن راه فرزند سالاری، او را به فردی ضعیف و کم تحمل تبدیل می کنند. اگر والدین اجازه ندهند فرزندشان با احساسات سخت و ناراحت کننده روبرو شود یا امکان آشکار کردن این نوع احساسات را برای او فراهم نکنند، تحمل وی را در برابر این نوع احساسات، ضعیف خواهند کرد.

والدین تک فرزند به دلیل وابستگی و حمایتی که فقط برای یک نفر خرج می کنند، باعث می شوند فرزندشان کمتر پاسخگوی اشتباهات خود باشد. اکثر چنین والدینی معمولا تسلیم خواسته های فرزندشان هستند و عملا راه و رسم فرزندسالاری را در پیش می گیرند؛ به عبارت دیگر، اقتدار والدین در خانواده های تک فرزند به پایین ترین حد خود می رسد.

در خانواده های تک فرزند، والدین و فرزندان هردو احساس می کنند نیاز شدیدی به یکدیگر دارند. پس ناگزیر به مراعات یکدیگر هستند. این در حالی است که در خانواده های غیر تک فرزند، امید و آمال والدین فقط به یک نفر محدود نمی شود، تجربه والدین در برخورد و تربیت با فرزندان، بیشتر شده و بهتر می توانند فرزند دوم را تربیت کنند.