چگونہ_خود_را_رها_کنیم؟
رها مے شویم، وقتے نیاز بہ کنترل کردن دیگران را از دست مے دهیم، وقتے بہ افراد دیگر اجازہ میدهیم آن کہ هستند باشند و بہ خود واقعے مان اجازہ مے دهیم آن چہ هست، باشد.
زمانیکہ درصدد دفاع از نقطہ نظر خود بر نیائید، رها مے شوید. وقتے دیگر از کهن الگوها استفادہ نکنید و یا نسبت بہ کسانے کہ نمے شناسید ابراز نفرت نکنید، رها مے شوید.
زمانیکہ اجازہ نمے دهید تکانہ هاے خشم و ترس را دنبال کنید، وقتے از موضع تواضع و نہ دشمنے و ستیزہ جویے با ملایمت قدم برمے دارید، نہ غرور،
وقتے صحبت هاے شما روح افزاست نہ سرزنش آمیز,؛ وقتے انتخاب مے کنید فقط { تجلے عشق} باشید...
دیپاک_چوپرا
https://telegram.me/zehnearam
کلمات کلیدی:
ابراهام_مازلو مے نویسد:«داستان نژاد بشر داستان زنان و مردانے است کہ
خودشان را دست کم مے گیرند»
اکثر مردم بہ دلایل ترس بہ چیزهاے کمتر از
شایستگے خود قانع مے شوند.
در شغلے کہ خواستارش نیستند خواهند ماند.بہ رابطہ اے کہ در آن احساس خوشبختے نمے کنند ادامہ مے دهند عاداتے دارند کہ براے سلامتے شان متناسب و مطلوب نیست.
پول و دارایے شان را در مواردے سرمایہ گذارے مے کنند کہ در موردش اطلاعات کافے ندارند و حتے بعد از اینکہ متوجہ اشتباهشان مے شوند پولشان را در آنجا نگہ مے دارند.
اگر از هر قسمتے از زندگے یا از جایگاہ فعلے تان راضے نمے باشید بہ خاطر داشتہ باشید کہ همیشہ مے توانید بهایے را براے آزادیتان بپردازید و خوب مے دانید این ها چیست؟!
قدرت_برنامہ_ریزے
برایان_تریسے
https://telegram.me/zehnearam
کلمات کلیدی:
الهی!به مردان در خانه ات
به آن زن ذلیلان فرزانه ات !
به آنان که با امر «روحی فداک»
نشینند و سبزی نمایند پاک
به آنان که از بیخ وبن زی ذیند
شب و روز با امر زن میزیند
به آنان که مرعوب مادر زنند
ز اخلاق نیکویش دم میزنند
به آن شیر مردان با پیشبند
که در ظرف شستن به تاب و تبند
به آنان که در بچه داری تکند
یلان عوض کردن پوشکند
به آنان که بی امر و اذن عیال نیاید
در از جیبشان یک ریال
به آنان که با ذوق وشوق تمام
به مادر زن خود بگویند: مام
به آنان که درگیر سوزن نخند
گرفتار پخت و پز در مطبخند
به آن قرمه سبزی پزان قَدَر
به آن مادران به ظاهر پدر
الهی!به آه دل زن ذلیل
به آن اشک چشمان"ممد سبیل"
به تنهای مردان که از لنگه کفش
چو جیغ عیالان شد بنفش
که ما را بر این عهد کن استوار
از این زن ذلیلی مکن برکنار
به زی ذی جماعت نما لطف خاص
نفرما از این زندگی ماراخلاص
سعید سلیمان پور
کلمات کلیدی: زن ذلیل، زی ذی، اذن عیال، قورمه سبزی پزان
تنظیم تربیتی
دکتر پورحسین، دانشیار دانشکده روانشناسی و علومتربیتی درباره فضای تک بعدی تک فرزندی می گوید:«تک فرزندی موجب ایجاد فضای تک بعدی و یکنواخت در خانواده می شود. در دهههای گذشته وضع بزرگ شدن فرزندان در خانواده طوری بود که کودکان در خانواده و هنگام بازی، تعامل و ارتباط مناسبی با هم برقرار میکردند. گاهی او با دیگری درگیر می شد . گاهی دیگری با او. همین برخوردها، بچه ها را از نظر تربیتی تنظیم می کرد که چگونه عمل کنند و چگونه رفتار خود و دیگران را اصلاح کنند. اگر شرایط و اقتضائات به گونه ای شود که فرزندان در خانه با همسالان خود و در کنار آن ها بزرگ شوند، تنظیم تربیتی بهتری اتفاق می افتد. این مسئله از نظر علمی ثابت شده است. در واقع، داشتم برادر و خواهر به دلیل ایجاد تعادل رفتاری و برخوردی، نقشی تعیین کننده در رشد مناسب و استاندارد کودکان دارد».
با نگاهی دیگر، فرزندانی که برادر یا خواهر کوچک تر دارند، والدین خود را در تربیت این فرزندان کوچکتر یاری کرده و در واقع از سنین کودکی در مسیر یادگیری و کسب تجربه قدم گذاشته اند و مشکلات را به صورت ملموس حس کرده و در سنین بالاتر به راحتی از پس حل آن برمیآیند.
کودک ناتوان؛ نتیجه فرزندسالاری
قدرت تحمل فشارهای روحی و روانی در تک فرزندان نسبت به کودکان دیگر کمتر است. والدین تک فرزند معمولا مراقبتی افراطی از فرزند خود دارند و بدین ترتین با در پیش گرفتن راه فرزند سالاری، او را به فردی ضعیف و کم تحمل تبدیل می کنند. اگر والدین اجازه ندهند فرزندشان با احساسات سخت و ناراحت کننده روبرو شود یا امکان آشکار کردن این نوع احساسات را برای او فراهم نکنند، تحمل وی را در برابر این نوع احساسات، ضعیف خواهند کرد.
والدین تک فرزند به دلیل وابستگی و حمایتی که فقط برای یک نفر خرج می کنند، باعث می شوند فرزندشان کمتر پاسخگوی اشتباهات خود باشد. اکثر چنین والدینی معمولا تسلیم خواسته های فرزندشان هستند و عملا راه و رسم فرزندسالاری را در پیش می گیرند؛ به عبارت دیگر، اقتدار والدین در خانواده های تک فرزند به پایین ترین حد خود می رسد.
در خانواده های تک فرزند، والدین و فرزندان هردو احساس می کنند نیاز شدیدی به یکدیگر دارند. پس ناگزیر به مراعات یکدیگر هستند. این در حالی است که در خانواده های غیر تک فرزند، امید و آمال والدین فقط به یک نفر محدود نمی شود، تجربه والدین در برخورد و تربیت با فرزندان، بیشتر شده و بهتر می توانند فرزند دوم را تربیت کنند.
ماهنامه خانه خوبان، فاطمه محمدی، ش 88، ص 82،آذر94.
نباید از مفهوم مرز، استفاده نادرست کرد؛ این که همسر هر کاری دلش می خواهد انجام بدهد و در پاسخ به اعتراضی که به او می شود، بگوید این مرزی است که من برای خودم ایجاد کردم، نهایت خودخواهی و مرزناپذیری است. مرزها برای فرار از مسئولیت نیستند، بلکه حکایت از این دارند که شما نمی توانید هر کاری که دلتان خواست، انجام بدهید. در واقع، فقط افراد مرزناپذیر احساس می کنند که باید بتوانند هر کاری که می خواهند انجام بدهند؛ برای نمونه، فرد مرزناپذیر چون احساس می کند که هر محدوده ای نامعقول، غیر منصفانه و ناراحت کننده است، از کوره در می رود و پرخاشگر می شود؛ چون گمان می کند همسرش چنان بد طینت شده که در برخی زمینه های زندگی به او پاسخ منفی می دهد. چنان چه کسی با ما ناعادلانه رفتار کند، عصبانی شدن ما عادی است، اما اگر همسرمان به دلیل موجه، محدوده ای برایمان قائل شود، یا به ما پاسخ منفی بدهد، عصبانب شدن ناپختگی است.
خلاصه این که استفاده نادرست از مرزها، بیشتر به جای تشدید علاقه، به بیگانگی و فاصله بین همسران منجر می شود. تعیین مرزها برای این نیست که به رابطه ها پایان دهد، بلکه برای محافظت و عمق بخشی به آن هاست.
بنابراین، در زمینه مرزبندی هم مانند هر کار دیگری، باید مواظب باشیم که دچار افراط و تفریط نشویم و پرخاشگری، خودخواهی، شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت هایمان، وقت گذرانی بیش از حد با دوستان و... را به اسم مرزبندی توجیه نکینم.
صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد
ورنه اندیشه این کار فراموشش باد
حضرت علی علیه السلام می فرماید« نادان را یا تندرو یا کندرو می بینی».
ماهنامه خانه خوبان، علی محمد صالحی، ش 88، ص 22،خرداد95.
کلمات کلیدی: مرز، فرار مسئولیت، افراط و تفریط، بیگانگی، مرزبندی
_ احساس امنیت عاطفی، یکی از نیازهای مهم زنان است؛ این که از درون احساس کنند رابطه شان استوار و ماندگار است و همسرشان در عشق به او صادق و ثابت قدم است.
_ اگر زنان احساس امنیت کنند، در همسرداری، خانه داری و فرزندپروری، بهترین خواهند بود و اگر چنین نباشد، با یک هراس درونی هم خانه می شوند و به تدریج پرتوقع، حسود، وابسته، تحریک پذیر، زود رنج، سرد یا به لحاظ زناشویی بی تفاوت خواهند شد.
_همیشه وقت اختصاصی برای با او بودن قرار دهید.
- پیوسته سپاسگزار کارها و زحمت هایش باشید.
- درباره اوضاع کاری و روحی خود با او گفت و گو کنید و از نیازها، خواسته ها، سختی ها و ناراحتی های خود سخن بگویید. این گونه او احساس خواهد کرد که محرم رازهای شماست؛ البته در بیان این موارد زیاده روی نکنید.
- صمیمانه به افکار، دغدغه ها و احساسات همسر خود گوش دهید و بریا زدودن مشکلاتش اقدام کنید.
- او را در تصمیم گیری های مهم زندگی خود شرکت دهید.
- در بین روز، تلفنی احوالش را بپرسید و به او ابراز محبت کنید.
نویسنده : علی صادقی سرشت
کلمات کلیدی: امنیت، فرزندپروری، هراس درونی، محرم راز، ابراز محبت
می دانید و می دانیم که همه چیز با آگاهی و شناخت آغاز می شود. شما چقدر خود و زندگی خانوادگی تان را می شناسد؟ ما به شما سه منبع آگاهی بخش با سهم 33 درصد معرفی می کنیم تا با کنار هم گذاشتن آن ها به 99 درصد شناخت برسید:
· خودمشاهده گری: یعنی رسیدن به پاسخ سؤال هایی هم چون: درباره رفتار و شخصیت خودمان چه نظری داریم؟ خود را چگونه زوجی می دانیم؟ برای داشتن یک خانواده سالم و با نشاط چه توانمندی ها و ظرفیت هایی لازم است؟
· مقایسه اجتماعی: خود و خانواده تان را با دیگران مقایسه کنید؛ نترسید! مقایسه کردن اگر برای شکار عیب خود و صید رشد باشد، کار شایسته ای است. خداوند در قرا« از بیان مقایسه بین ملت ها و حتی میان بهشتی ها و جهنمی ها برای هدایت مردم استفاده می کند.؛ البته: نتیجه مقایسه نباید تحقیر خود و خانواده مان باشد. یادتان نرود ما در پی انگیزه های تعالی هستیم. معیار مقایسه نیز باید هم خانواده های موفق، هم خیلی موفق ترها و هم خانواده های ناموفق باشد. خانواده های آشفته هم گاهی درس هایی دارند.
· بازخورد اجتماعی: درباره خود، خانواده و کارهایمان از افراد توانمند، گاه، دلسوز و امین قضاوت بخواهیم. از مشاوران خانواده هم غفلت نکنیم.
تذکر: برای رسیدن به یک شناخت کامل، باید هر سه راه با هم و در کنار هم باشد.
نویسنده : علی صادقی سرشت
کلمات کلیدی: خود مشاهده گری، مقایسه اجتماعی، بازخورد اجتماعی، شناخت کامل، انگیزه، آگاهی و شناخت
