[ و در خبر ضرار پسر ضمره ضبابى است که چون بر معاویه در آمد و معاویه وى را از امیر المؤمنین ( ع ) پرسید ، گفت : گواهم که او را در حالى دیدم که شب پرده‏هاى خود را افکنده بود ، و او در محراب خویش بر پا ایستاده ، محاسن را به دست گرفته چون مار گزیده به خود مى‏پیچید و چون اندوهگینى مى‏گریست ، و مى‏گفت : ] اى دنیا اى دنیا از من دور شو با خودنمایى فرا راه من آمده‏اى ؟ یا شیفته‏ام شده‏اى ؟ مباد که تو در دل من جاى گیرى . هرگز جز مرا بفریب مرا به تو چه نیازى است ؟ من تو را سه بار طلاق گفته‏ام و بازگشتى در آن نیست . زندگانى‏ات کوتاه است و جاهت ناچیز ، و آرزوى تو داشتن خرد نیز آه از توشه اندک و درازى راه و دورى منزل و سختى در آمدنگاه . [نهج البلاغه]
noghteoj
 
ارزش مادر بودن

 

رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ فرمود: هنگامی که زن آبستن می شود خدا به او اجر کسی را می دهد که با نفس و مالش در راه خدا جهاد می کند،

هنگامی که بچه اش را بر زمین نهاد، به او خطاب می رسد گناهانت آمرزیده شد، اعمالت را از سر بگیر؛

و هنگامی که بچه اش را شیر می دهد خدا در برابر هر مرتبه شیر دادن، ثواب آزاد کردن یک بنده در نامه عملش می نویسد[1].


پی نوشت :1. بحارالانوار، ج5، ص 251.

منبع

اجر مادر بودن


کلمات کلیدی: سرزنش، جهاد، آمرزش

نوشته شده توسط سیده خدیجه سعادتمند 94/8/26:: 1:40 عصر     |     () نظر