الهی!به مردان در خانه ات
به آن زن ذلیلان فرزانه ات !

به آنان که با امر «روحی فداک»
نشینند و سبزی نمایند پاک 

به آنان که از بیخ وبن زی ذیند
شب و روز با امر زن میزیند

به آنان که مرعوب مادر زنند
ز اخلاق نیکویش دم میزنند

به آن شیر مردان با پیشبند 
که در ظرف شستن به تاب و تبند

به آنان که در بچه داری تکند
یلان عوض کردن پوشکند

به آنان که بی امر و اذن عیال نیاید
در از جیبشان یک ریال

به آنان که با ذوق وشوق تمام
به مادر زن خود بگویند: مام

به آنان که درگیر سوزن نخند
گرفتار پخت و پز در مطبخند

به آن قرمه سبزی پزان قَدَر
به آن مادران به ظاهر پدر

الهی!به آه دل زن ذلیل
به آن اشک چشمان"ممد سبیل"

به تنهای مردان که از لنگه کفش
چو جیغ عیالان شد بنفش

که ما را بر این عهد کن استوار
از این زن ذلیلی مکن برکنار

به زی ذی جماعت نما لطف خاص 
نفرما از این زندگی ماراخلاص

سعید سلیمان پور