یکی از دلایل والدین برای داشتن تک فرزند، فراهم کردن تمام امکانات برای رفاه او است غافل از اینکه تک فرزندی، زمینه ابتلا به افسردگی را در بزرگسالی فراهم می کند. تک فرزندی موجب اختلال در روابط فردی و بین فردی می شود و نتیجه آن ضعف در روابط اجتماعی و عدم یادگیری مهارت هایی است که افراد باید برای زندگی در کودکی آموزش ببینند. داشتن اتاق مجزا، اسباب بازی های خوب و کلاس های فوق برنامه موجب می شود تا والدین به تمام خواسته های تک فرزند خود اهمیت دهند، بنابراین وقتی کودک وارد فضای مدرسه می شود، در کارهای گروهی به مشکل برمی خورد، زیرا همدلی، همکاری، همراه بودن و هم حسی با دیگران را خوب نمی آموزد. این رفتارها در نهایت طرد کودک را در پی خواهد داشت و از طرفی ناکارآمدی این فرد می تواند به گروه نیز ضرر برساند.

متأسفانه برخی والدین به جای آوردن فرزندان دوم و سوم، از حیوانات خانگی برای پر کردن تنهایی تک فرزند خود استفاده می کنند، مثلاً با خریدن پرنده سعی در پر کردن اوقات فراغت فرزند خود دارند، در حالی که هر چند زندگی با حیوانات اهلی بد نیست، اما با این رفتار مراتب انسانی را در کنار مراتب حیوانی قرار می دهند. از طرفی لازم است والدین بدانند چیزهایی که قرار است کودک از انسان یاد بگیرد، حیوان نمی تواند به او بیاموزد و مرتبه او را پایین می آورد. بنابراین احساس تنهایی در خانواده باقی می ماند و مفهوم خواهر و برادر برای کودک گنگ خواهد بود و درکی از آن نخواهد داشت. پرتوقع بودن یکی دیگر از ویژگی های تک فرزند ها است. تک فرزندها انتظار دارند تا به تمام خواسته های آنها پاسخ داده شود برای همین خارج از محیط خانواده آسیب می بینند زیرا ممکن است دیگران به خواسته هایشان پاسخ ندهند.

حتی ممکن است این افراد در محل کار خود نیز با مشکل مواجه شوند، زیرا کار مستلزم رعایت اصول و قوانینی است و برای هر فردی شرح وظایفی وجود دارد. تک فرزندها به دلیل توجه بیش از حد والدین نمی توانند به راحتی با محیط های دیگر کنار بیایند. وقتی تک فرزندها بزرگ می شوند، روابط میان فردی را یاد نمی گیرند، بنابراین در رابطه با همکاران و همسر خود نیز دچار مشکل خواهند شد، زیرا محبتی را که باید خرج یک انسان می کردند، وجود نداشته ؛ بنابراین در زندگی شخصی با مشکل مواجه می شوند. تاب آوری یکی دیگر از مشکلات تک فرزندها است، وقتی بچه ها در محیطی پرورش یابند که خواهر و برادر در آن وجود داشته باشد، برای تحقق خواسته های خود ناچارند صبر کنند و این می تواند تمرینی برای آینده آنها باشد. تحقیقات نشان می دهد تک فرزندها افراد ضعیفی در کنار آمدن با مشکلات هستند و زودتر می شکنند. جالب است بدانید افسردگی و اضطراب از تبعات تک فرزندی است، زیرا نبودن خواهر و برادر موجب می شود تا تک فرزندها در بزرگسالی بیشتر احساس افسردگی، اضطراب و تنهایی کنند.

منبع