سفارش تبلیغ
صبا ویژن
محبوب ترینِ کارها نزد خدا، شادمان ساختن مؤمن است، از طریق برطرف ساختن گرسنگی اش و یا زدودن اندوهش . [.رسول خدا صلی الله علیه و آله]
noghteoj
 
توکل بر خدا

 

Click for larger version


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط سیده خدیجه سعادتمند 94/9/26:: 10:8 عصر     |     () نظر
 
ایزوگام عاطفی و درز تفاهم

در متن زیر کدورت و رنجش به زیبایی با ایزو گام عاطفی درز گرفته می شود

زیبا بشنوید به زیبایی بارانی که باریدن گرفته است

 

متن صوتی


نوشته شده توسط سیده خدیجه سعادتمند 94/9/26:: 9:53 عصر     |     () نظر
 
اهمیت فرزندپروری
به نام خدا


شخصیت پدیده ای است متشکل از مجموعه ای سازمان یافته و واحدی که شامل خصوصیات ثابت و پایدار است که به تدریج شکل گرفته و به تکامل می رسد. این خصوصیات ثابت تحت تاثیر عوامل و شرایط گوناگون می باشد یکی از مهمترین عواملی که در شکل گیری شخصیت نقش بسزایی داد و زیربنای شخصیت را پایه ریزی می کند چگونگی فرزندپروری والدین است .

والدین بعنوان اولین مربیان کودک در الگوی رفتاری درست یا نادرست فرزندان خود نقش بسزایی دارند و در فرایند رشدی کودک می توانند در او پایه رفتار درست یا نادرست را بنا کنند. چیزی که می تواند والدین را در این امر مهم یاری رساند تا در آینده فرزندی موفق یا نا موفق، بهنجار یا نابهنجار، مفید یا بزهکار، ...  داشته باشند به شیوه فرزند پروری آنها بر می گردد.

بامریند بعنوان اولین شخصی که به تفکیک شیوه های فرزندپروری پرداخته است آن را به سه دسته مقتدرانه، مستبدانه ، و سهل گیرانه تقسیم کرده است. هر یک از این سه روش می تواند رابطه مستقیم با اهداف تربیت والدین داشته باشد .والدین در جوانیِ فرزند خود آن چه را درو خواهند کرد که در مراحل رشد او از بدو تولد تا آنجا کاشته اند. بنابراین نمی توان باری به هر جهت حرکت کرد و خواهان فرزندی متعالی و موفق در زمینه های تحصیلی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و... بود، الگوی اصلی تربیتی فرزند رفتار و منش والدین می باشد.

والدینی که به فرزندان خود بدون قید و شرط محبت کرده و انتظارات بجایی از فرزندان خود دارند در مراحل مختلف رشد همگام با فرزند خود حرکت کرده و اکثر مواقع با درک شرایط ویژه او فضایی مناسب را جهت پیشرفت فرزند فراهم می کنند و در نهایت فرزندی خلاق، با اعتماد بنفس کافی، دارای تفکری واگرا، خلاصه فرزندی که به مرحله سلامت و بالندگی قابل توجه رسیده است خواهند داشت.

و همچنین والدینی که از فرزند خود توقعات نابجا و انتظاراتی بیش از توان او دارند نهایتا با کودکی بدون اعتماد بنفس کافی ، نومید، بیمار، بزهکار و ضد اجتماعی، معتاد و.... روبرو خواهند شد.

در آموزه های دینی ما نیز روایات و احادیث متعددی در انتخاب بهترین نوع فرزندپروری تاکید شده است، و والدین بعنوان مربی از حقوق و وظایف مشخصی در این زمینه برخوردارند. 

بر اساس فرمایش حضرت علی (ع)، والدین خود را در فرزند پروری مسئول می دانند[1]، فرزندان را بعنوان مخلوق های دارای کرامت خداوند دانسته؛ به محبت و مهربانی با آنان رفتار می کنند[2] عزت و احترام به آنان را وظیفه خویش تلقی می کنند [3] رابطه عاطفی بین والدین و فرزندان بر محور تعادل [4] و متناسب با اهداف عالیه تربیتی است. والدین نسبت به فرزندان مهربانند و انتظارات بیش از حد توان از آنها ندارند[5]     ؛ ولی اهداف و انتظارات روشنی را برای فرزندان ترسیم می کنند.

والدینی که به سرنوشت فرزندان خود حساس باشند موجب ایجاد سلامت روانی و پیشرفت همه جانبه آنها خواهند بود.

  1.  تحف العقول، ص269
  2.  بحارالانوار،ج104 ،ص 92
  3.  مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل، ج2 ، ص625
  4.  بحارالانوار، ج104، ص92
  5. بحارالانوار، ج22، ص114

منبع


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط سیده خدیجه سعادتمند 94/9/11:: 6:5 عصر     |     () نظر
 
هدف از خلقت آدم


منبع


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط سیده خدیجه سعادتمند 94/9/11:: 5:55 عصر     |     () نظر
 
هدف از خلقت

 

منبع


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط سیده خدیجه سعادتمند 94/9/11:: 5:48 عصر     |     () نظر
 
بارون

 

بارون و  دوسِش دارم

وقتی که؛  

دریا رو قلقلک میده

وقتی که؛

سر به سرِ خاکِ بیابون میذاره

وقتی که از روده ی ناو دونای زنگ زده ی همسایمون

سُر می خوره میاد پائین   

حتی وقتی که میاد باجَرجَرِش

گوشِ شبنم های بیچارمون و

                                     کَر میکنه

 

عینِ شب های پر از ستاره ی بچه ی یتیم؛

                                           - بارون و دوس دارمش ...

 

شعر از مولود امامی


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط سیده خدیجه سعادتمند 94/9/11:: 5:34 عصر     |     () نظر
 
کودک نمیتواند «نه» بشنود

* به‌محض شنیدن تقاضای کودک، «نه» نگویید. ابتدا بررسی کنید، اگر دلیلی منطقی داشتید، «نه» بگویید و اگر دلیلی ندارید یا قبول کنید و یا قول دقیقی برای آینده به او بدهید.

* به‌صورت پرسشی پاسخ ندهید؛ برای مثال اگر کودک بستنی خواست نگویید «فکر نمی‌کنی نزدیک شامه!» بلکه بگویید «نه!»

* به‌گونه‌ای پاسخ ندهید که مجبور به بحث کردن شوید؛ برای «نه» گفتن خیلی دلیل نیاورید تا کودک هم یکی‌یکی آن‌ها را رد کند و بحث و جدل پیش بیاید.

* بعد از پاسخ روشن و کوتاه «نه»، چراها و نق‌زدن‌های کودک را نادیده بگیرید.

* اگر نادیده گرفتن برایتان سخت است، بعد از هر بار نق زدن کودک، جمله کوتاه آخر خود را البته با همان لحن، تکرار کنید. مثلاً «شکلات، بی شکلات!»

* عدم همکاری او را با محرومیت، تنبیه کنید. برای مثال او را به اتاقش بفرستید و یا از تماشای برنامه کودک منعش کنید.

* به همکاری کودک امتیاز دهید؛ هر چند امتیاز یک جایزه.[1]



1- ماهنامه خانه خوبان، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، معاونت تربیتی فرهنگی.
 
منبع

 


کلمات کلیدی:

نوشته شده توسط سیده خدیجه سعادتمند 94/9/7:: 8:39 عصر     |     () نظر
   1   2      >